DGHAL - kontrolowane Dopplerem podwiązanie tętnic hemoroidalnych.
DGHAL (Doppler Guided Hemorrhoidal Artery Ligation), kontrolowane Dopplerem podwiązanie tętnic hemoroidalnych.
Żylaki odbytu – a właściwa nazwa to choroba hemoroidalna jest najczęściej występującym schorzeniem odbytu. Dotyczy ponad 50% całej populacji dorosłej. Częstość występowania choroby zwiększa się wraz
z wiekiem i u osób > 40 roku życia blisko 60% ludzi skarży się na dolegliwości wywołane tą chorobą: krwawienia z odbytu, bóle, pieczenie, świąd wokół odbytu, wypadające guzki. Z początku dolegliwości występują sporadycznie, później coraz częściej, aż wreszcie przyjmują charakter stały.
Choroba hemoroidalna jest w swym początkowym stadium leczona prawie wyłącznie zachowawczo. Jednak preparaty, w postaci czopków i maści, działające przeciwzapalnie i przeciwbólowo, zapisywane przez lekarzy chorym zgłaszającym się z dolegliwościami, nie likwidują choroby, lecz tłumią jedynie jej niepokojące objawy. Powoduje to samouspokojenie chorego. Choroba hemoroidalna rozwija się nadal, powodując okresowe nasilanie dolegliwości. Proces ten często trwa latami, aż do osiągnięcia III lub IV stopnia choroby hemoroidalnej, a wtedy chory kierowany jest do leczenia operacyjnego, metodami tradycyjnymi. Są one jednak bardzo bolesne, wiążą się z poważnymi powikłaniami i wymagają długiej rekonwalescencji.
Dotychczasowe, konwencjonalne metody leczenia hemoroidów łączą się w przekonaniu chorych jak
i chirurgów z wielodniowym okresem dolegliwości bólowych, ryzykiem uszkodzenia zwieraczy, czy inną formą zaburzeń kontroli oddawania stolca. Z kolei dolegliwości z czasem są coraz bardziej dokuczliwe, krwawienia, parcia czy bóle nawracają coraz częściej. Dyskomfort nasila się z miesiąca na miesiąc. Do tej pory tradycyjnie w stopniu III i IV wykonuje się zabiegi operacyjne – wycięcia żylaków odbytu w różnych modyfikacjach. Wymagają one hospitalizacji chorego, są wykonywane w znieczuleniu ogólnym albo zewnątrz lub podoponowym, co powoduje zwiększone ryzyko operacyjne. Niestety niosą ponad 15% ryzyko upośledzenia funkcji kontroli stolca. Metody te są również bardzo uciążliwe dla chorego ze względu na silny kilkudniowy ból pooperacyjny. Wszystkie te ograniczenia spowodowały szybki rozwój metod małoinwazyjnych, które wraz z dużą skutecznością są jednocześnie nieuciążliwe i bezpieczne dla chorego.
Metody małoinwazyjne – wykonywane ambulatoryjnie w znieczuleniu miejscowym.
Do metod małoinwazyjnych, zwanych czasem instrumentalnymi lub metodami chirurgii jednego dnia, należy zaliczyć: obliterację poprzez wstrzykiwanie do guzków substancji sklerotyzujących, fotokoagulację podczerwienią, fotokoagulację laserową, krioterapię, termoterapię, koagulację diatermią dwubiegunową gumowe opaski (operacja Barrona), koagulację diatermią jednobiegunową (Ultroid) metoda HEMORON.
Od 10 lat, wiodące ośrodki w Europie, zajmujące się leczeniem choroby hemoroidalnej stosują nową metodę – DGHAL (Doppler Guided Hemorrhoidal Artery Ligation), kontrolowane Doplerem podwiązanie tętnic hemoroidalnych. Opracowana w 1995 roku w Japonii przez K. Morinagę. Od tego czasu przeprowadzono wiele tysięcy skutecznych zabiegów w Japonii oraz w Australii, Europie (również w Polsce) i USA, potwierdzając jej wysoką wartość.
Wykonywana ambulatoryjnie w znieczuleniu miejscowym. Większość chorych w następnym dniu po zabiegu udaje się do pracy. Wskaźnik wyników pozytywnych wynosi > 90% po jednorazowym zabiegu. Skuteczna przy wszystkich stopniach zaawansowania choroby tj. I-IV, jednak w stopniu IV powinna by połączona z wycięciem przerosłych fałdów w znieczuleniu miejscowym. Minimalne ryzyko powikłań – poniżej 0,1% (inne metody ponad 15%). Ból ograniczony do minimum – zarówno podczas zabiegu jak i w okresie pooperacyjnym, chory w drugim dniu zdolny do pracy. Znieczulenie miejscowe. Pobyt w sali zabiegowej trwa około 20-40 minut. Metoda szczególnie przydatna do krwawiących hemoroidów .
Bezpieczna – powikłania poniżej 0,1%. Minimalnie inwazyjna – znieczulenie miejscowe.
PRAKTYCZNIE BEZBOLESNA, PROSTA, SZYBKA, EKONOMICZNA I BEZPIECZNA.